6500 hizkuntz aude meunduna,e rida biano eghiago hizkuntza guztitxutuak, eta denen aezaugarri komuna da presio eedo opresio hau patro komunak daude mendekotasun honetarako. nahiko naturalizatuat dugu hizkuntza gutxituak hiltze direla, baina ez da horrela. hizkuntza gutxituak dauden ihzkuntza hegemonikoak ailgetzen dira eta ordezkatzen dituzte pixkanaka, ez dir ahiltzen. ordezkatzen idtu momentu horretan eta hizkuntza hegemonik ohorrek, patroiak berberak dir ahizkutna gutxituen kasuan. aRDURA POLITIKoak dituzten artetik, aukera egin behar dute ed oordezkapen ahorren aldeko politikak egin, eta ordezkpaen hoi nolabait gelditzeko politikak egin, norbanakoek ere egin behar dugu. zein jarrera hartu ditugu? nahi dugu kapitalitasmoaren joera hhomogeneitzaile horrekin bat egiten?e edo ordezkapen horrekin gure identitatea mantendu nahi dugu? salbuespena bai bagara, horri aurre egiteko estrategietan, ez daude hainbsdte biziberritze esatretegia euskararen parekoak,e ta uste dut badugula indar bat, ez harrotasunez inori iñoren egiten dugun bide horri begiratzeko eta noalbait hortik edanez eta kotnzitzia hartua identitatea eta gure hizkuntzan mantentzeak zein garrantzi duen guretzat pertsonalki, baita mundu mailan ere, indar horretatik indar behar dugula aintzinat egiteko, uste duguna bian ohandiagoak dira, uste duguna biano garrantzitsuagoak dira, batzuetan gutxiagotasdun konplexutasun hori barnetura tdaukagulak gutxi nahi badituzpentsatzen dgulako txikiagto nahi dgaituzen pentsaeretaitk. uste dut gure bizirpbrerritze prozesuan inflexio puntu batena gudela, eta beste hizkuntzen harremana noalbiat sisttematizatzea, hori sendaog oheltzean Q